ارتباط دلسوزی به خود و بخشایش با علائم افسردگی در دانشجویان

ارتباط دلسوزی به خود و بخشایش با علائم افسردگی در دانشجویان مقاله ارتباط دلسوزی به خود و بخشایش با علائم افسردگی در دانشجویان چکیده زمینه و هدف به نظر می رسد که افراد افسرده به دلیل داشتن نگرشهای منفی، دلسوزی و بخشایش کمتری نسبت به خود و دیگران داشته باشند، برای آزمون این فرض پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط دلسوزی به خود و بخشایش با علائم افسردگی انجام گرفت

دسته بندی	روانشناسی و علوم تربیتی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	32 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	16

مقاله ارتباط دلسوزی به خود و بخشایش با علائم افسردگی در دانشجویان

چکیده

زمینه و هدف: به نظر می رسد که افراد افسرده به دلیل داشتن نگرشهای منفی، دلسوزی و بخشایش کمتری نسبت به خود و دیگران داشته باشند، برای آزمون این فرض پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط دلسوزی به خود و بخشایش با علائم افسردگی انجام گرفت. 

مواد و روشها: روش پژوهش حاضر همبستگی می باشد. کلیه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 89-90 جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. تعداد 126 نفر از این جامعه به شیوه تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب و از آنها درخواست شد به صورت انفرادی و در محل تحصیل به پرسش­نامه های افسردگی، دلسوزی به خود و بخشایش پاسخ دهند. داده های جمع آوری شده نیز با استفاده از ابزارهای آمار توصیفی و آزمونهای همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با کاربرد نسخه 18 نرم افزار spss مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که دلسوزی به خود و بخشایش به طور منفی با افسردگی همبسته می باشند. نتایج تحلیل رگرسیون هم آشکار کرد که 16 درصد واریانس افسردگی به وسیله دلسوزی به خود و 20 درصد واریانس آن به وسیله بخشایش تبیین می شود.

نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر از این ایده حمایت می کنند که دلسوزی به خود و بخشایش به عنوان دو عامل حفاظتی در برابر افسردگی عمل می کنند.

واژه های کلیدی: دلسوزی به خود، بخشایش، افسردگی، دانشجویان

 

مقدمه

دلسوزی به خود (self compassion) یک شکل سالم خودپذیری است که بیانگر میزان پذیرش و قبول جنبه های نامطلوب خود و زندگی مان می باشد. این سازه شامل سه مؤلفه اصلی است: 1.  مهربان بودن و درک خود در مواقع رنج یا بی کفایتی ادراک شده، 2.  یک حس مروت (humanity) عمومی و تشخیص اینکه درد و ناکامی جنبه های اجتناب ناپذیر تجربه مشترک انسانی می باشند، و 3.  آگاهی متعادل از هیجانهای شخصی- یعنی توانایی مواجهه (نه اجتناب) بدون اغراق، نمایش و ترحم به خود (self pity) با احساسات و افکار دردناک (1).